عبور احساس نویسنده سارا زمانی فر گوینده بهرام عادل

تاریکی شب تموم شهر رو توی چنگال خودش می‌ فشرد. دستم رو توی جیب پالتوم گذاشتم تا سوز سرما وارد استخوون هام نشه،

عجیب دلم برای سر و صدای ماشین ها و نور آزاردهنده‌ی چراغ‌هاشون تنگ شده بود.
نگاهی به کفش های کالج مشکی رنگم که پاهام رو توی مسیر خاصی هدایت می‌کرد انداختم.

خودم رو به قدم هام سپرده بودم و همین‌ طور که گوشم رو به صدای گذر ماشین ها سپرده بودم نگاهم رو به خط ممتد خیابون دوختم.
خاطرات زمانی کودکی جلوی چشم‌هام شروع کردن به رژه رفتن. عجب روزگاری بود!

زمانی که با دل‌ های بی آلایش و به دور از کینه بی هیچ توقعی دیگران رو دوست داشتم.

به جرأت می‌تونم بیان کنم دلم برای زمان بچگیم تنگ شده، زمانی که بدون هیچ ترسی توی کوچه‌ی محلمون بازی می‌کردم و وقتی با لباس‌ های گِل گلی خونه می‌رفتم تنها ترسم چشم غره های مامان بود…

صدای بوق وحشیانه‌ ی ماشینی رشته‌ی افکارم رو پاره کرد. بی اختیار لبخند محوی گوشه‌ ی لبم جا خوش کرد.
فشار دست هام رو توی جیب پالتوم بیشتر کردم و مسیرم رو توی دل جاده و اسارت شب به سمت خونه طی کردم.

نویسنده سارا زمانی فر

دکلمه بهرام عادل

میکس احسان یارمحمدی