دلتنگی شاعر عادل دانتیسم دکلمه زهره رضایی

پروین اسلامی سبزوار گفت:

یکی از نعمت های باری تعالی بخشیدن حسن و ملاحت در وجود
بعضی آدمیان است ، و این نعمت در ازل به نام آنها یی که رفت و پیشانی نوشتشان شد ، تا در جهان به سر برند با آنها و جزو ذات آنهاست و چنان مشخص است
که مثل زر سره از ناسره قابل شناسایی ای است و این حسن و ملاحت جولانگاهش بیشتر از همه اعضای بدن در لحن و صوت کلام است که معجزه
می کند و با شنیدن این اصوات داوودی است که دلهای سنگ چون موم نرم
می شوند و جانهای بی قرار به قرار می آیند .
یکی از برگزیدگان خدا برای این موهبت مادرانند که چون لالایی خوانند
طفل بی قرار آرامش گیرد و به خوابی شیرین رود
و دیگر گویندگانند که با قرائت شعر و مطلب و موعظه ، چنان در دل جای می گیرند که روح کلامشان در هزار تن ، جای می گیرد .
با این اوصاف در بین این بزرگواران که مجری گری می کنند و با نوای اشعار
دلها را می نوازند کسی به حسن و ملاحت به سرکار خانم زهره رضایی نرسد
که نوای حنجره اش ، کلامش و گرمی صدایش حسنی است خدا داده و هیچ
تصنعی در آن نیست و از احدی الگو نگرفته است آنچنان روان و سلیس
اجرا می کنند که شنونده متوجه می شود نه دلشوره ی مثل دیگری شدن دارند
نه تن صدا را تغیر می دهند و نه ادای احساسی خواندن در حنجره شان است .
هرچه هست خدا دادی است و هرچه می خوانند از دل بر می خیزد و این محاسن
کلامشان را بر دل می نشاند .
پس صد رحمت و صد آفرین بر نقل و گفت و گوی او .

والسلام