علی برزگر

سفره خالی شاعر محمدرضا یعقوبی دکلمه علی برزگر

(این شعر از قیصر امین پور نیست)

ﯾﺎﺩ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﺭ ﻏﺮﻭﺑﯽ ﺳﺮﺩ ﺳﺮﺩ،
ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ ﺍﺯ ﮐﻮﭼﻪ ﻣﺎ ﺩﻭﺭﻩ ﮔﺮﺩ،
ﺩﺍﺩ ﻣﯽ ﺯﺩ: ” ﮐﻬﻨﻪ ﻗﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﺧﺮﻡ،
ﺩﺳﺖ ﺩﻭﻡ، ﺟﻨﺲ ﻋﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﺧﺮﻡ،
ﮐﻮﺯﻩ ﻭ ﻇﺮﻑ ﺳﻔﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﺧﺮﻡ،
ﮔﺮ ﻧﺪﺍﺭﯼ، ﺷﯿﺸﻪ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﺧﺮﻡ” ،?

ﺍﺷﮏ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺑﺎﺑﺎ ﺣﻠﻘﻪ ﺑﺴﺖ،
ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺁﻫﯽ ﮐﺸﯿﺪ، ﺑﻐﺾ ﺍﺵ ﺷﮑﺴﺖ،
ﺍﻭﻝ ﻣﺎﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﻔﺮﻩ ﻧﯿﺴﺖ،
ﺍﯼ ﺧﺪﺍ ﺷﮑﺮﺕ، ﻭﻟﯽ ﺍﯾﻦ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺳﺖ؟!!!?

ﺳﻮﺧﺘﻢ، ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺑﺎﺑﺎ ﭘﯿﺮ ﺑﻮﺩ،
ﺑﺪﺗﺮ ﺍﺯ ﺍﻭ، ﺧﻮﺍﻫﺮﻡ ﺩﻟﮕﯿﺮ ﺑﻮﺩ،
ﺑﻮﯼ ﻧﺎﻥ ﺗﺎﺯﻩ ﻫﻮﺵ ﺍﺵ ﺑﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩ،
ﺍﺗﻔﺎﻗﺎ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﻫﻢ، ﺭﻭﺯﻩ ﺑﻮﺩ،
ﺻﻮﺭﺕ ﺍﺵ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﻟﮏ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ،
ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺵ ﺭﻧﮓ ﺍﺵ، ﺗﺮﮎ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ،
ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺑﺎﻧﮓ ﺩﺭﺷﺖ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ،
ﭘﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺍﻡ ﺭﺍ ﭘﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ… ، “?

ﺩﻭﺭﻩ ﮔﺮﺩﻡ، ﮐﻬﻨﻪ ﻗﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﺧﺮﻡ،
ﺩﺳﺖ ﺩﻭﻡ، ﺟﻨﺲ ﻋﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﺧﺮﻡ،
ﮐﻮﺯﻩ ﻭ ﻇﺮﻑ ﺳﻔﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﺧﺮﻡ،
ﮔﺮ ﻧﺪﺍﺭﯼ، ﺷﯿﺸﻪ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﺧﺮﻡ،
ﺧﻮﺍﻫﺮﻡ ﺑﯽ ﺭﻭﺳﺮﯼ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺩﻭﯾﺪ،
ﮔﻔﺖ: ” ﺁﻗﺎ، ﺳﻔﺮﻩ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﺧﺮﯾﺪ؟?

شاعر محمدرضا یعقوبی

دکلمه علی برزگر

(این شعر از قیصر امین پور نیست)